Nieuwe haaknaalden.

Met een plof valt een pakketje op de deurmat. Het zwart witte spook is er al naar toe gerend voordat ik ook maar een poging tot damage control kan ondernemen. Op hoop van zegen dan maar. Ik loop de gang in en zie ons zwart witte exemplaar keurig rechtop zitten met de post in zijn bek. Hier baas, lijkt hij te zeggen. Goed he dat ik het nog niet verorbert heb. "Heel braaf"zeg ik. Koekje erin doe ik. Terwijl de hond zijn koekje smakelijk opeet maak ik het pakketje open. Er komt een gouden gloed uit de envelop. Als ik de envelop verder open komen steeds meer kleuren het pakketje uit. Het zijn de nieuwe haaknaalden. In alle kleuren van de regenboog. Blij als een kind sta ik elke kleur uitvoerig te bestuderen terwijl de hond mijn broekzak vakkundig van alle koekjes ontdoet. "He afblijven jij!" De hond druipt af. Ik vraag mij af hoe ik de haaknaalden bij elkaar kan houden. Het plastic etuitje dat erbij geleverd is kan niet echt complimenteus genoemd worden. Daarnaast heb ik er per ongeluk een gat ingeknipt bij het openen van de envelop. Er moet iets anders komen besluit ik. In de slaapkamer rommel ik tussen de stoffen tot ik een geschikt exemplaar vind om mijn project te beginnen. Na een tijdje komt een stofje met cakejes naar boven drijven. Dat wordt het besluit ik.

De glanzende  kleuren

Uiteraard begin ik zonder patroon. Ik ben er namelijk van overtuigd dat ik dit wel even zelf kan. Het is immers alleen maar rechttoe rechtaan. Het enige wat ik moet doen is een lapje stof op elkaar leggen en aan elkaar naaien. Hoe moeilijk kan het zijn. Ik teken een vierkant op de stof die er nogal scheef uit ziet. "Hmm, wellicht heb ik het een beetje onderschat." Maar met al mijn middelbare kennis van wiskunde en het gebruik van een geodriehoek komt het allemaal goed. Ik dank de doortastendheid van mijn wiskunde lerares van de derde, zonder haar had ik geen wiskunde in mijn pakket gehad. Het moge duidelijk zijn dat dit project gedoemd was om te mislukken zonder die wiskundige kennis. Natuurlijk neem ik teveel hooi op mijn vork en besluit ik terwijl ik nog met mijn etui bezig ben ook meteen een etui voor de kleurpotloden van dochterlief in elkaar te zetten. Moet kunnen. Het is immers twee keer hetzelfde. Na een halve dag patronen tekenen, stof knippen, stof vast zetten, stof loshalen, vliseline vaststrijken, stof vastzetten, randen knippen, en randen zigzaggen ben ik dan eindelijk klaar. Hier is het resultaat.

Haaketui

De tekenmap

De binnenkant

De kleurtjes